گزارش پیشرفت

خوب خدا رو شکر که دوباره موتور تمرین تاتی تاتی آقا پسر روشن شده و تعداد قدمهای بیشتری برمی داره. فقط وقتی عچله داره و وقت کمه چهار دست و پا میره. این روزها با خیال راحت تری بیسکوییت و کیک دستش می دم و جرأت بلعیدنش بهتر شده. دیگه به سوش علاقه ای نداره. صبا رو به زور از مبل بلند می کنه و خودش جاش می شینه و لم میده. تو صداهایی که در می آره صدای "ج" از همه بهتر شنیده میشه. تا کسی دراز می کشه خدشو می رسونه و از سر و کولش بالا می ره . روی تخت می ایسته و زانوهاشو خم و راست می کنه و ادای بپر بپر در می آره. خودش رو رو بالشها پرت می کنه.احساس مالکیت عجیبی نسبت به ماهیتابه قابلمه و ملاقه داره. دیشب کوکوی سیب زمینی رو هم افتتاح کرد. همینطور هندوانه.

صبا بیشتر موقعها خوش اخلاقه . برخلاف تصور، داداششو خیلی دوست داره و تو آبمیوه خوردن شریکش می کنه. سهیل هم بیشتر از سایر اعضا نگاه و توجهش به صباست . تا کارهاش رو تقلید کنه و هر چی دستش می بینه بگیره. گاهی غش غش به کارهای بی مزه صبا می خنده. شعر و سوره یاد می گیره . یه روز می گفت وقتی تو مهد قرآن می خونم بچه ها می گن "طیب......".

سارا نماز دو رکعتی رو یاد گرفته. گاهی نماز می خونه. خونه ی مامانی که باشه روی صندلی نشسته نماز می خونه. کلاس بدمینتون که می ره حسابی خسته می شه. خانوم سده. خوش خط. گاهی از دست نق نقهای سهیل نجاتم می ده. تعطیل که بشه بیشتر ازش کار می خوام