خاطره نویسی

دارم تلاش می کنم صبا رو از پوشک بگیرم . کار آسونی نیست. صبا خیلی مستقل عمل می کنه و به   راحتی نمیشه قانعش کرد که کار خاصی بکنه. چند وقتیه که، پوشک شده اسباب بازیش . پوشک دست می گیره و به همه پیشنهاد میده " بخواب تو رو پوشک کنم" .

وقتی داوطلب پیدا نمیشه میره سراغ عروسکاش. گاهی هم پوشکای تمیز رو به این عنوان که نی نی جیش کرده گوله می کنه و دور از چشم من میندازه  تو سطلی که به همین منظور توی دستشوییه.

دیشب موقع خواب از بچه ها خواستم همراه من سوره بخونند و صلوات بفرستند. صبا  صلوات رو ول نمی کرد و یه جور خنده داری بیان می کرد. نصفه شبی خنده خونه درست کرده بود."الا هومَ سلو لو لو لو اومّد و آل اومد و عچل پرجهم."

سارا این روزها فقط منتظر مچ گرفتن از منه. تا عصبانی میشم و دعواشون می کنم منتظر فرصت می مونه تا نصیحتم کنه که نباید عصبانی بشی بلکه باید با مهربونی با ما رفتار کنی و ... .

صبا شعر کوچولویم کوچولو، تاب تاب ، چشم چشم دو ابرو، گاوه  رو از حفظه. سوره توحید رو خوب شروع می کنه ولی آخرش به صلوات ختم میشه. خیلی شیرین زبون شده.

تو این فکرم که یواش یواش جفتشونو بفرستم تو اتاق بخوابند.  شبها خوابشون نمیبره. اینقدر پچ پچ می کنند که من خوابم می بره و حالیم نمیشه بچه ها کی خوابیدند. (٢٠ شهریور ٩٠)