ادامه ي بحث مربوط به تيزهوشان
با تشكر از كساني كه نظر دادند. من فكر مي كنم كه در درجه ي اول بايد اسم اين برنامه ي موجود رو سخت كوشان گذاشت. بچه ي تيز هوش بچه ايست كه در كلاسهاي عادي حوصله اش سر مي رود. از كلاس فراري است چون در همان روزهاي اول مدرسه تا آخر كتابهايش را خوانده و روند مدارس عادي برايش خسته كننده است. اين گونه دانش آموزان كه بسيار هم نادر هستند نياز به توجه خاص و مدارس خاص دارند تا هم سطح با هوش بالايشان آموزش ببينند. بنابراين برنامه ي فعلي سمپاد در كشور ما هدر دادن هزينه و ايجاد استرس بيجا و سودجويي عده اي ... را موجب شده است.
پيشنهاد من به دولت اجراي يك طرح جامع استعداديابي در بين دانش آـموزان كشور است . به طوري كه هم والدين و دانش آموزان متوجه ي زمينه هاي موفقيت در آنها بشوند و در نتيجه وقت و هزينه را صرف رشته ي تحصيلي و شغلي مناسب با توانايي هاي خود كنند . در اين صورت جامعه از موفقيت مردمش در همه ي زمينه ها سود ببرد و شرايطي متناسب با استعدادهاي موجود به وجود بيايد. و در آخر اين كه با مشخص شدن آماري از پتانسيلهاي موجود در كشور سرمايه گذاريهاي متناسب هم صورت بگيرد.
اين كار مي تواند اعتماد به نفس و خودباوري را در بين همه ي دانش آموزان بالا ببرد و نوعي نشاط و رضايت همگاني را به وجود آورد و مانع از رقابتهاي كاذب و تك بعدي گردد.
به نظر من همه ي بچه ها تيزهوشند اما در زمينه هاي گوناگون. دنبال راهي بگرديم كه توي كلاس هايمان همه شاگرد اول باشند و همه تحسين بشوند.
نظر شما چيه؟